KAYBOLUŞLAR

Ben kaybolalı çok oldu
Gezip duruyorum boş gecelerde
Senleyken de bu geceler sonsuzdu
Şimdi biraz daha karanlık sadece
Sislere boğulmuş puslu günlerimde
Bana kızan çirkin düşlerin bile hoştu
Ben kaybolalı çok oldu
Nice ışıklar gördüm de faydasız
Binlercesi de garip gönlümde hapsoldu
Kimsesiz sabahlarım doğuyor yalnız
Seni görebildiğim sabahlarım daha hoştu
Ben kaybolalı çok oldu
Gümüşi bir gün geliyor yine
Eskiyi unutmak ve yiteni bırakmak için
Tekrar tekrar uyumak gerek bence
Ve sadece ummak…
Gözlerimi açtığımda sessizce
Kendimi yeni bir dünyada bulmak
Beni senden koparabilir mi sence?
Boş umutlar içinde uyumak
Kime soruyorum ki?
Belki sen de kayboldun
Kendi düşlerinde…