AŞK ÜZERİNE (10.04.07)

En güzel sayfalarımı sana ayırıyorum.Portakal çiçeği kokusu altında tüm güzellikler çevremdeyken fakat benim değilken yazıyorum bu iğrenç yazımla.

Evet itiraf etmeliyim;sana olan sevgim besledi beni bunca zaman.Seni yazdım ,her melodiyi seninle dinledim,her filmde ikimize rol biçtim.Ama ne yazık hepsi hayal.Hayal oldu hayatım.Sadece bir kez ucu ucuna yakalayabildim gerçeği.Gerçek bilim değildi,akıl değildi,mantık hiç değildi! Gerçek aşktı.Hani doğulu sofistlerin aşkı.Hani Leyla ile Mecnun,Kerem ile Aslı gibiydi.Yalnız gerçek aşk başkaydı.Hissedebildiğin acı ve ızdırap başka duyguya yer yoktu.Kavuşmak yoktu bu masallarda.Ve benim düşümde elbet.
Aşkı ucundan görürdün sadece o da bir kerecik bu aşk silueti sevdalıya yeterdi bir ömür.Bir endam tadardın sonrası hayal.Doğru yoktu! Gece ve gündüz birbirine karışırdı o hikayelerde şaşırırdım…


Henüz görmediğim tanımlayamadığım bir dert edindim kendime,dermanını bulamadım elbet.Acı çektikçe daha da çok kitaba sarıldık.Hayatı ve derdimizi nice filozoflara sorduk,tam bir kitap kurdu olduk,kendimize bir yok gösterici bilge aradık…Hani biraz Mevlana gibi birazda Fuzuli…

Günler geçtikçe her şeye her derde çare bulur olduk aşk hariç.İlim tuttu ellerimizden ama güneş yol göstermez oldu bu sefer.Döndük yüzümüzü yıldızlara mucizeler bekler olduk.Yıldız fallarına baktık tekrar tekrar ve inançlarımızı sorguladık.Ne istiyorduk biz? Ve neden huzursuzduk? Cevapsız sorularla boğulurken ve başka aşk ihtimalleri üzerine kumar oynarken kaybedeceğimizi bile bile çöktü üstümüze bir ağırlık.Ve başladık kirletmeye taşları,duvarları ve kağıtları…

Bundandır insanoğlundan nice kalem tutan kağıt düşmanı çıkmış…

Sence ben de onlardan değil iyim ey malum kişi?